Dag 50:  Lausanne – Martigny

Wat een match was me dat gisteren! In de bar van de jeugdherberg zaten vooral Zwitserse scholieren en een kleine delegatie Franse dertigers op doorreis voor het platte scherm. Ik zat per toeval aan de toog met de Fransen. Die waren bij de 3-1 voor Frankrijk zeker van de zege: één van hen liep als een arrogante haan door de lobby terwijl hij woeste kreten uitstootte. 

Even nadien werd de situatie een beetje surrealistisch. Tot tweemaal toe begonnen de Zwitserse supporters naast ons uitzinnig te juichen wanneer er nog niets aan de hand was. Als bij mirakel viel er telkens een Zwitsers doelpunt. De verklaring: op het tv-toestel in de bar zat een halve minuut vertraging. Op de eerste verdieping keken Zwitserse scholieren op internet en die juichten precies op het juiste moment, wat hun schoolmakkers beneden natuurlijk meteen hoorden.

Uiteraard werden de Zwitserse jongeren uitzinnig wanneer Mbappé zijn penalty miste. Maar hoe jong ze ook waren, het bleven Zwitsers: na een half uur lag iedereen netjes in bed. Wel weerklonk nog meer dan een uur luid getoeter uit de stad.

Wild maar kort Zwitsers feestje in de jeugdherberg

Vanmorgen begeleidt een lokale gepensioneerde op een racefiets me om uit het drukke centrum van Lausanne tot aan het meer van Genève te raken. Daar neemt hij nog een foto voor mij terwijl de lucht boven het meer wel heel donker wordt.

Dreigende wolken boven het meer van Genève

Ik ben pas de stad uit of het is al prijs: donder en bliksem en bakken water. Ik schuil onder het afdak van een kinesistenpraktijk. De vriendelijke masseur laat me binnen en kijkt voor me op de buienradar. Binnen 20 minuten zal het ergste voorbij zijn, voorspelt hij. Ik mag er naar de wc en moest het niet zo Zwitsers duur zijn, ik had zeker mijn kuiten laten masseren ;).

Wolkbreuk net buiten Lausanne

In Montreux was ik vorig jaar nog, dus daar rijd ik vlug doorheen met deze regen. Wel goed dat er op de dijk aan het meer nauwelijks iemand wandelt zodat ik goed elektrisch kan doorvlammen.

Montreux: mooie fietsweg langs het meer 

Uiteraard houd ik wel even halt om Freddie goeiedag te zeggen.

Rond de middag ben ik al in Villeneuve waar ik mijn picknick opeet. De zon komt ondertussen tussen de wolken piepen. 

De mussen genieten mee van mijn lunch

Hier draait de Via Francigena van het meer weg om de Rhône te volgen richting St.Bernardspas. Klimmen hoef ik dus voorlopig niet veel te doen in deze vallei.

Daar zijn ze: de Alpen waar ik morgen over moet

Wanneer ik een foto neem bij de waterval genaamd “La-vache-qui-pisse”, stopt een duo fietsers dat ik al eerder vandaag was tegengekomen. Het blijken mannen uit Groningen te zijn. Ze zijn heel benieuwd naar mijn e-bike. Zelf zijn ze met een overbeladen koersfiets gekomen. Ze hebben al heel wat kilometers achter de rug, want ze zijn zo’n tien dagen geleden thuis vertrokken. Ze gaan morgen net als ik de St.Bernardspas op.

La Vache-qui-pisse 

In het pittoreske Martigny kan ik een mooie kamer met tv en wifi op de kop tikken voor vannacht, weliswaar aan 63 euro (heel goedkoop hier). 

Bij de toeristische dienst informeer ik of ik morgen op de top van de St.Bernardspas in het vermaarde Hospice kan logeren. De jonge bediende is zo vriendelijk om voor mij te bellen en een bed te reserveren.

Nummer van de dag :

Als hommage aan Freddie Mercury een nummer van Queen, en wat kan dat hier anders zijn dan “Bicycle race”…

Queen "Bicycle race"