DAG 6 :  LICQUES – TOURNEHEIM   :   Geïnterviewd voor de krant

26 juni 2020 - Tournehem-sur-la-Hem, Frankrijk

Onder de douche vanmorgen ontdek ik twee vastgezogen teken op mijn lijf: onder mijn oksel en op mijn been. Gelukkig heb ik een speciaal tangetje bij en kan ik de engerds verwijderen.

Kinderen uit Brussel en Parijs (die hier op de camping verblijven uiteraard) komen erbij staan wanneer ik Nelson voor mijn chalet optuig. Ze nemen nog een laatste selfie en strelen hem aarzelend.

“Il est beau votre poney,” zegt het jongetje uit Parijs. Tja, hij is niet het eerste kind op mijn route die denkt dat ik rondhos met een mini-paard.

IMG_20200626_092418Anne Sophie en Charles nemen afscheid van Nelson

Vandaag pak ik het eens anders aan met Nelson. Ik laat hem zijn eigen ritme lopen en spoor hem niet te veel aan. De eerste kilometer op de asfaltweg loopt hij goed door, maar als we de velden intrekken beschouwt hij de berm als een lopend buffet en stopt hij elke vijf meters om zijn buikje te vullen.

Het is vandaag snikheet (zo’n 34°) en er hangt onweer in de lucht.

DSC_0062 (1)

Gelukkig trekken de bui en de bliksem aan ons voorbij om een tiental kilometers verder nabij St.Omer los te barsten.

DSC_0064 (1)

In Audeheim, waar ik gisteren voorbij fietste, nemen we onze lunchpauze aan de rand van een bos. Ik tuig Nelson helemaal af zodat hij volop kan grazen. Zelf ga ik met mijn hoofd op zijn zadel liggen en doe ik voor het eerst op deze trip een middagdutje van een half uur.

Een paar uur later, precies wanneer we 6 kilometers afgelegd hebben, is de maat vol voor Nelson. Aan de voet van de helling net na het dorpje Bonningues-lès-Ardres blijft hij staan. Maar het levert wel wat op: zo springen we in het oog van een voorbijrijdende journalist die ook stopt. Hij schrijft voor de regionale krant “L’indépendant de Calais”. Ik word uitgebreid geïnterviewd en de man neemt talrijke foto’s van mij en Nelson. Het artikel zou volgende donderdag verschijnen…

Na deze persaandacht ziet Nelson het terug zitten en we hossen aan een gezapig tempo verder.

Net voor het stadje Tournehem-sur-le-Hem zien we in de verte een soort camping. Nelson is moe en het is vier uur, dus we kunnen best hier bivakkeren.

Net voor de camping komen we aan een oude boerderij waar een man op het erf aan het werk is. Hij zegt dat het wat verderop geen camping is, maar een terrein voor weekendhuisjes. We babbelen wat en Sébastien, zo heet de man, stelt voor dat ik Nelson en mijn tent op de enorme verwilderde weide naast zijn boerderij zet. Een aanbod dat ik niet afsla.

DSC_0070

De wei ligt bovendien aan de oever van het riviertje de Hem. Uiteraard kan ik niet weerstaan aan een zalig frisse duik.

DSC_0067

Even later komen Aurianne, de vrouw van Sébastien en hun drie kinderen thuis. Orianne werkt als oogarts en Sébastien is ingenieur in de kerncentrale van Grevelingen (Gravelines). Hun drie zoontjes hebben chique historische namen: Aristide, Lissandre en Anatole. Sébastien nodigt me in de keuken uit voor het aperitief: een groot glas Maredsous met een portie kinderkoekjes die de zoontjes bij hun Nesquick drinken.

Sébastien en Aurianne nodigen me uit om vanavond met hen barbecue te eten. Daar zeg ik ook geen nee tegen natuurlijk. Terwijl zij zich opfrissen en aan het koken beginnen, wandel ik naar het stadje Tournehem-sur-le-Hem. De winkels zijn ondertussen al gesloten, maar in het Estaminet aan het kerkplein kan ik een fles Bordeaux op de kop tikken en op de terugweg koop ik bij een hoeve (produits de la ferme) een assortiment plaatselijke kazen en een fles druivensap met bubbels voor de kinderen.

Zo wordt het een plezant dîner. De kinderen zijn reuze-fier dat zij bubbels drinken terwijl de volwassenen zich moeten tevreden stellen met een tweede aperitef (een Belgische Trappist) en de fles wijn. Ik zing voor de kinderen ook nog alle strofen van “Bella ciao” (dat ze kennen in de versie van “El professor”) want deze zomer gaat het gezin op vakantie in Sicilië. Iedereen klapt vrolijk mee in de handen, zelfs de éénjarige Anatole.

DSC_0068

De cijfers van de dag :

-       afgelegde dagtrip:  8 km 230 m.

-       totale tijd sinds vertrek vanmorgen: 06 u.04 min 

-       staptijd: 2 u 34 min 

-       gemiddelde snelheid: 3,5 km/u.  

-        tijd gestopt :  03 u. 30 min 

Muziekje van de dag :

“Down by the river” (Albert Hammond), 1975

Albert komt volgende lente naar de Roma. Ik heb al tickets!

Link :

https://www.youtube.com/watch?v=xTpb2Fy1SB4

Foto’s

9 Reacties

  1. Jet:
    27 juni 2020
    Zo blij dat er weer wat te lezen valt Luc!
  2. Kristien:
    27 juni 2020
    Aha, Nelson houdt ook van persaandacht. Misschien moet je hem eens in zijn grote oren fluisteren dat je elke dag een blog over hem schrijft, hoe dapper of hoe misnoegd (zo'n schitterend woord) hij wel is. Wellicht wil hij dan liever dapper uitschijnen.
  3. Claudine:
    28 juni 2020
    Lequel des deux est la vedette ? 😂 Aux aguets de ton périple, nous attendions impatiemment JPh et moi la suite après Guines... Nous avons la chance de connaître la région et voir où tu te situes. Profitez tous les deux. Vous êtes en bonne voie et en bonnes rencontres. Suite au prochain numéro...
  4. Martine C:
    28 juni 2020
    Ciao Luc. Na 1 week is het duidelijk wie de dagelijkse afstand en duur wandeling bepaalt! Maar zo maakt jij kennis met veel mensen en geniet je vd natuur, stroompjes, plaatselijke gastronomie. Ik volg je route op mijn wegenatlas Frankrijk. Amusement...
  5. Luc De Keersmaecker:
    4 juli 2020
    Hey Martine, wat is je familienaam? Ik ken zoveel Martinnen, kan je niet meteen thuisbrengen...
  6. Johan Van Oekelen:
    28 juni 2020
    Amai Luc, dat lijkt me een hele oefening in traagheid en in het loslaten van tijdschema's en ook budgettair zal het wel anders zijn dan je in gedachten had. Ik zou zeggen, geniet er van want je bent duidelijk bienvenu chez les ch'tis! Johan
  7. Brigitte De Keyser:
    28 juni 2020
    Dag Luc, ik vind het super om jouw mooi verhaal te lezen. Ben altijd benieuwd wat je de volgende dag zal beleven.
  8. Jan hufkens:
    28 juni 2020
    Hallo Luc, Uw reis blog doorgekregen van Maurice wat zit ik te watertanden van uw escape, was ook van plan om de Francigena te doen maar dan met de fiets, maar heb alles op hold gezet. Geniet van de tocht onderweg. ik wens u veel geluk onderweg.
    Haast je niet want dit is uw reis.
  9. Claudine:
    29 juni 2020
    Tout va bien Luc ? Ici le vent est à décorner les beufs. Les oreilles de Nelson doivent siffler... 😂