Dag 71: Bolsena - Sutri
Het dertigtal Italianen dat in het klooster logeert, blijken allemaal bedevaarders te zijn. Bolsena is immers gekend voor de verering van Santa Cristina. Voor de vele Kristines die mijn blog volgen, een beetje uitleg. Flashback naar de 4e eeuw na Christus, de laatste waarin de Romeinen baas waren. Cristina is 11jaar en wijdt zich aan het nieuwe Christelijke geloof. Haar rijke vader wil dat ze opnieuw gelooft in Jupiter en zijn collega's en laat haar op een brandend wiel binden dat een heuvel afrolt. Het brave kind blijft ongedeerd. Achtereenvolgens wordt ze aan een molensteen gebonden in het Bolsena-meer geworpen, in een pot met kolkende olie en pek gedompeld, in een brandende oven tussen het brood gelegd, haar tong en tepels worden afgesneden en ze wordt gebeten door giftige slangen. Ze blijft dapper glimlachen en bidden.. Uiteindelijk, nadat haar vader al lang dood is, wordt ze simpelweg door een paar pijlen doorboord en sterft ze toch.
Zoals Jullie zien, heeft de markies De Sade niets nieuws bedacht. Alle sadistische fantasiebeelden waren al heel populair in de perverse geesten van de eerste kerkvaderen..
In de jaren 50 van vorige eeuw, liepen tijdens de Santa Cristina processie jonge meisjes met slangen door de straten om de bange toeschouwers kerkgeld af te troggelen
Langs de oever van het Bolsena meer rijd ik verder richting Rome. In Montefiascone klim ik tot op de top van de berg tot ik de Rocca dei Papi bereik. Deze burcht werd in de 12e eeuw gebouwd voor de opeenvolgende pausen. Die konden hier schuilen als de Romeinse grond er te heet onder hun voeten werd. Ook in Montefiascone hielden de kardinalen eens een conclaaf om een nieuwe paus te kiezen dat drie jaar duurde....
Montefiascone
De toegangspoort tot de Rocca: nog 100 km te gaan tot Rome
De Torre dei Pellegrini, een overblijfsel van het pauselijk fort
Uitzicht vanaf de Rocca op het meer van Bolsena
Ook uit de tijd van Romeinen: de antieke Via Cassia die van Rome naar Firenze liep
Voor de pelgrims in de Middeleeuwen Rome bereikten, zorgden ze ervoor dat ze proper waren om de ring van de Paus te kussen. Ze hielden halt in Bagnaccio waar zich warmwaterbronnen bevonden. Die zijn er nu nog altijd en ook ik wil proper in Rome aankomen 😁.
Nog even door het slaperige stadje Viterbo fietsen en dan gaat het de hele tijd bergaf naar Sutri
Monumentale kunst in Viterbo
Vanavond heb ik met Vishy en Prayjay afgesproken om in het historisch centrum van Sutri te gaan eten. Ik zal me maar klaarmaken of ik kom te laat....
Nummer van de dag:
Aan die beklimming van de Rocca dei Papi kwam geen eind, die Pausen verbleven daar op de top van de wereld:
mooie prestatie en dankjewel voor het leuke verhaal van elke dag .
aankomen in Rome zal anders zijn dan gewoon een toeristisch bezoek aan de stad.
Proficiat Luc.
monique toelen