DAG 27: VERZY - CONDE-SUR-MARNE : Betoverde bomen
18 juli 2020 - Condé-sur-Marne, Frankrijk
Aan de bouw van een dorp zoals Verzy kan je zien hoe de Champagne-boeren steeds rijker geworden zijn. In het oudste deel, het centrum, vind je kleine bescheiden huisjes. Rond het centrum staan grote herenhuizen met poort en binnenkoer van zo’n honderdvijftig jaar geleden toen de Champagne de wereld veroverde. Aan de rand van het dorp bevinden zich tenslotte de riante villa’s met tuin en zwembad van de Champagne-boer-generaties uit vorige eeuw.
Rechts : huisjes in centrum dorp
Rond het centrum : huis 19e eeuw
Landhuis aan de rand van het dorp
Op mijn app lees ik dat ik absoluut een omweg moet maken naar de top van de Mont Sinaï, waar de befaamde “faux”-bomen groeien. En inderdaad, de dwergbomen met hun kronkelende takken zijn van een indrukwekkende schoonheid. Ze hebben de vorm van een parasol en waar hun takken elkaar raken, groeien ze ineen.
Boomkruinen die tegen de grond komen, in de vorm van een paraplu
Zo zien ze er onder de paraplu uit
De legende doet de ronde dat er in de Middeleeuwen een kluizenaar woonde in dit bos. Maar de bewoners van Verzy vielen hem heel de tijd lastig en de kinderen plaagden hem. Uit wraak betoverde de kluizenaar de bomen. Ze krompen en hun takken kronkelden zich in de vreemdste bochten.
Later ontdekten wetenschappers dat het ging om een spontane mutatie van heesters onder invloed van de kalkachtige ondergrond.
De helft van deze etappe gaat door het bos. Vogels kwetteren er luid in de boomkruinen. Als ja aandachtig luistert, merk je dat dezelfde vogelsoorten samentroepen in de opeenvolgende stroken van het bos. Het is alsof ik radiostations op de FM-band afloop. Eerst hoor ik “Radio Suskewiet” van de vinkenkolonie, dan de vrolijke klanken van “Tjif-tjaf-FM, gevolgd door “Canal Alouette”, de klassieke tonen van de leeuwerik op de open plekken en tenslotte, in het donkerste deel van het bos, de krassende uithalen van “Studio Kraai”. En uiteraard ontbreekt het kitscherige gekoer van de bosduif niet, de “Radio Minerva” van de vogelwereld.
Eens ik uit het bos ben, gaat het zeer vlot, ondanks de zinderende warmte. Rond 16u.30 kom ik aan in het sympathieke dorpje Condé-sur-Marne, waar de gastvrouw van gîte “La clef des champs” me onthaalt met een ijsgekoeld biertje.
Een uur later komen ook Kristien en Celle toe, nadat ze rond de middag in Schelle vertrokken zijn. Kristien gaat de komende drie dagen met me meestappen en Celle rijdt morgen zuidwaarts naar La Châtre (région Berry), waar hij de komende dagen dingen moet regelen voor zijn werk.
’s Avonds gaan we aperitieven met champagne en wijngaardslakken eten in een traditioneel restaurant.
Nog een wandeling door het verlaten dorpje Condé-sur-Marne en de dag zit er op.
Het kerkje van Condé-sur-Marne met zijn bijzondere toren
De cijfers van de dag:
- afgelegde dagtrip: 24 km. (inclusief de 6 km. omweg naar “les faux” )
- reistijd: 4u.50 min
- gemiddelde snelheid: 4,9 km/u.
Muziekje van de dag:
“Quand les zosiaux chantent dans le bois” (En voiture Simone), 1982
De Franse versie van de hit van Urbanus. Die spelen ze op elk Frans huwelijksfeest terwijl alle gasten meebrullen met het kramikkige Frans van Urbain en enthousiast met hun servet zwaaien. De Belgische wraak voor “Les lacs du Connémara” J
Veel succes en wandelplezier aan Kristien.