DAG 45:  DAMPIERRE SUR SALON – BUCEY LE GY :   Een gemeentehuis boven de bron

Ik wil onderweg geen hallucinaties meer krijgen over blokken ijs zoals gisteren het geval was na uren in de hitte te stappen. Daarom ben ik vanmorgen al om zes uur uit de veren en een klein uur later vertrek ik.

Ik passeer langs de dorpskern van Dampierre Le Salon. In de verte zie ik “Hotel La Tour”. Onvoorstelbaar dat de overheid ooit de toestemming gegeven heeft om dat glazen gedrocht neer te planten in een traditioneel en vredig dorp als dit. En dat allemaal om de Chinese massa-toeristen die de Bourgogne-streek kwamen bezoeken als te pluimen kippen in glazen hokken zonder airco te steken. Die moeten daar nogal afgezien hebben tijdens de hittegolven van de vorige zomers. Nu staat het hotel wegens de corona-crisis al sinds januari leeg. Tegen de tijd dat het massa-toerisme opnieuw opstart - als dat überhaupt ooit nog zal gebeuren- is de hele bedoening hopelijk failliet…

Hier steek ik de Saône over

Ik volg de Francigena nog tot in Seveux. Daar maakt de route een grote bocht vooraleer Bucey Le Gy te bereiken. Totale afstand: 34 km., veel te lang nu men weer zo’n hitte als gisteren voorspelt. Ik neem de rustige weg rechtdoor, dwars door het “Forêt communale de La-Chapelle-Saint- Quillain”. Dat heeft als voordeel dat ik de hele tijd in de schaduw loop en dat ik de route met tien kilometer inkort.

De wasplaats van Seveux

Langs de weg groeien bijna overal bramen. De bessen zijn nu ook in de schaduw rijp. Ik eet er de hele tijd van. Blijkbaar zitten in braambessen veel antioxidanten, veel calcium en vitaminen. Goed voor de botten (zoals mijn knie, die vandaag dankzij de tijgerbalsem minder pijn doet), voor het immuunsysteem (corona, fuck off) en om de huid te beschermen tegen de zon. Dus, pluk ik nog een extra portie :).

Rond 13u., net voor de grootste hitte begint, kom ik in Bucey Le Gy aan. Emile, de gepensioneerde voorzitter van de plaatselijke pelgrimsvereniging, installeert me in een gerenoveerde hoeve die dienst doet als opvanghuis voor stappers. 

Voor de poort van de gîte

Na mijn siësta neem ik een van de fietsen die hier ter beschikking staan van de gasten en ga ik het dorp verkennen.

Het voormalige gemeentehuis (boven) met de gemeentelijke bron en fontein (onder), uit de tijd van Napoleon.

De fontein 

De kerk van Bucey Le Gy

Het mausoleum van een voormalige burgemeester uit de 19° die aan grootheidswaanzin leed…

Na het eten dat Emile me brengt, maak ik kennis met Raphaël, een technieker van Engie die tijdelijk in de buurt aan de slag is en die hier ook logeert. Samen met zijn collega's is hij in de streek alle oude elektriciteitspalen aan’t weghalen om ze te vervangen door ondergrondse leidingen.

Hij trakteert me op een fles wijn en we babbelen nog tot laat in de avond. 

De cijfers van de dag:

-       afgelegde dagtrip: 24 km. 

-       reistijd:   5 u.30 min 

-       gemiddelde snelheid:  4,3 km/u.

Muziekje van de dag:  

“Blackberry way” The Move, 1969

Ik begin op muzikaal gebied een beetje geobsedeerd te raken door eten : eergisteren pannenkoeken, gisteren ijs en vandaag braambessen. Zijn nog uitstekend met mekaar te combineren ook :)

Link:

https://www.youtube.com/watch?v=jM0d51ddwdQ