Dag 52 :   Grand St.Bernard – Etroubles

Tot min 2 heeft het hier gevroren vannacht op de top. Gelukkig heeft het klooster dikke muren en zware donsdekens…

Om zeven uur laten ze kwelende engelenstemmen door de gangen schallen zodat je zeker niet zou uitslapen.

De kloostergang die uitgeeft op de kerk

Het kloosterontbijt was wel heel karig (brood met confituur en slappe koffie) zodat ik heel blij ben dat ik achter de hoek bij mijn "vriendin" van restaurant "Mont Joux" een cappuccino met vers gebakken appeltaart kan eten. We babbelen nog een tijdje en ik krijg nog een gratis ticket voor het St.Bernardshonden-museum van haar cadeau (toch wel 10 euro uitgespaard).

Restaurant “Mont Joux” met links het dakterras waarvan de omheining zondag wegwaaide

Soezende St.Bernardshonden na hun copieus ontbijt

De honden krijgen een individuele training in de gang van het abdijmuseum

Ondertussen doet de zon verwoede pogingen om door te breken.

Vandaag wil ik nog wat langer van de bergen genieten en mijn “zadelvlees” wat sparen. Ik doe maar een kort parcours van 15 km., richting het dorp Etroubles. 

De afdaling onderweg is spectaculair. Ik ga de foto’s (en video’s: zie aparte rubriek) voor zichzelf laten spreken. 

de Italiaanse rotsen zijn met wat meer fantasie gemaakt dan de geometrische Zwitserse "Toblerone"-pieken

Het dorp St. Rhémy en Bosses

Ik eet mijn picknick in St.Oyen op een bank met een mooi uitzicht op de vallei richting Aosta. 

Even voorbij Etroubles vind ik in een gehucht een “ostello”: een overnachtingsplaats speciaal voor Via Francigena-reizigers naast een kerkje. Voor 42 euro krijg ik een slaapplaats, een volledig avondmaal en een ontbijt. Dat scheelt tegenover de prijzen in Zwitserland :).

Na een korte siësta, wissel ik mijn fietsschoenen voor sandalen en ga ik op wandel naar het historisch centrum van Etroubles, een van de mooiste bergdorpen van Italië, zeggen ze zelf. En ik moet ze gelijk geven. Kijk maar:

Etroubles is er fier op dat het precies in het midden van de Via Francigena ligt: halfweg tussen Canterbury en Rome

Etroubles is ook een soort “Middelheimpark” in het klein: overal staan standbeelden van hedendaagse kunstenaars.

In een eeuwenoud huis is het kaasmakers-museum gevestigd. Hier maakte men tot een stuk in de vorige eeuw de regionale Fontina-kaas. Ik word er rondgeleid door twee supervriendelijke dames die me alles uitleggen over de traditionele kaasproduktie. Ze bieden me zelfs een gratis glaasje zelfgemaakte kruidenlikeur en een amaretto-koekje aan.

(Museo “Latteria turnaria Etourbes).

Muziek :

Het leek vanmorgen wel terug winter, vandaar “Winter song” van de groep Angel (doet me dan weer denken aan het kloostergezang vanmorgen):

Angel "Winter song"