Dag 62 :  Cavazzola – Licciana Nardi

Gisteravond nog lang gebabbeld met Rosanna en Federico en vanmorgen aan het ontbijt zetten we ons gesprek verder. Ze vertellen me dat ze door de covid-crisis nauwelijks hebben kunnen overleven. Vijf jaar wonen ze al samen in deze oude boerderij en ze vedienen de kost door de vrijwillige bijdragen van hun gasten, de verkoop van t-shirts die Federico ontwerpt (ik heb er een gekocht), het werk van Rosanna als kokin tijdens jeugdkampen en tenslotte de opbrengst van hun groententuin en tarweveld. Door de corona waren alleen de t-shirts en de landbouw overgebleven, dus dat was heel krap.

Aan de boeken die hier overal staan, begrijp ik dat het koppel wil leven volgens de principes van het anarchisme, een beweging die altijd al veel aanhangers heeft gehad in Italië.

Vandaag staat de tweede hoogste top na de St. Bernard op het programma: il Passo della Cisa, 1041m. hoog.

De eerste tien kilometers vallen nog mee, maar dan moet ik eerst toch wat energie gaan bijtanken in een bar:

Cheesecake met “frutti di bosco” bij de cappuccino

Halfweg de beklimming

Het Ostello Francigena is gesloten door covid zoals zoveel andere overnachtingsplaatsen

Ik raak makkelijk boven in 2e versnelling (“tour”), ook dankzij de schaduw van de bomen en de hoogte die veel koelte geven.

Ik heb de top bereikt :)

Zicht van op de top: vanaf hier gaat het naar beneden tot aan de Thireense zee…

Maar best dat de afdaling snel gaat, want ’s middags hult de top van de Cisa zich al in de wolken.

In een trattoria ga ik een heerlijke “spaghetti allo scoglio” eten (met zeevruchten). De gluten zal mijn maag wel kunnen verteren, hoop ik…

Ik ga razendsnel verder naar beneden, soms wel aan 60km./u.

Om 3u. ben ik al in Aulla, waar ik hoop te overnachten in een voormalige abdij. Wanneer ik daar toekom, is de kerk van de abdij open, maar het bijhorende museum en het gastenverblijf zijn dicht en er is niemand te bekennen. Een buurman zegt me dat ik even moet wachten, de pastoor zal zo dadelijk wel komen.

Na een half uur zit ik daar nog te schilderen in de donkere kerk… Op Booking.com vind ik in Licciana Nardi (6 k. verder) een kamer in een B&B met zwembad voor maar 43 euro. Ik boek meteen.

Een uur later lig ik al aan de rand van het zwembad na een deugddoende plons.

Het moment om het witte deel van mijn benen wat bij te bruinen

Nadat ik iets gegeten heb in de plaatselijke trattoria, ga ik de finale van het EK kijken op het terras van een bar/gelateria. De plaatselijke jeugd is er samen getroept met Italiaanse hoeden en vlaggen, maar er is ook een volledige voetbalclub uit Diedorf nabij München aanwezig.

De Duitse delegatie

Feestje na de overwinning met penalties   

Muziek van de dag :

Om de overwinning van de Italianen te vieren, de absolute Italiaanse voetbalklassieker uit 1990:

Gianna Nannini & Edoardo Bennato "Notti magiche" (Un'estate italiana)